تغییرات آب و هوایی در حال تغییر مشخصات مواد مغذی محصولات زراعی جهان است

گزارش هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل

گزارش جدید هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل (IPCC) می گوید برخی از تاثیرات تغییرات آب و هوایی ممکن است عامل تغییر در ترکیب غذایی مواد غذایی نیز باشد.

در گزارش IPCC آمده است: ” آب و هوا بر طیفی از فرآیندهای بیولوژیکی تأثیر می گذارد . از جمله میزان متابولیسم در گیاهان و حیوانات خارج گرمایی.”

این گزارش اضافه می کند : “تغییر این فرآیندها می تواند باعث تغییر سرعت رشد و در نتیجه کاهش بازدهی شود . اما همچنین باعث می شود تاثیر میکروارگانیسم‌ها در رشد و تولید مثل تغییر کند و بنابراین میزان مواد مغذی جذب شده را کاهش دهد.” “این ممکن است باعث کاهش غلظت مواد مغذی پروتئین و مواد معدنی و همچنین تغییر ترکیب چربی شود.”

تاثیر بر روی محصولات کشاورزی

دمای متوسط سالانه که به تدریج افزایش می یابد. یکی از اثرات تغییر آب و هوای زمین است که دانشمندان را بیشتر از همه نگران می کند.
گرچه گرم شدن دمای محیط زمین ممکن است به نفع برخی از بخشهای کشاورزی باشد و کشاورزان را قادر به پرورش محصولات جدید کند که فقط در مناطق گرم خوب عمل می کنند . اما این امر همچنین تداخل در رشد و نمو سایر محصولات را به همراه دارد.

هنگامی که درجه حرارت از حد مشخص بهینه برای رشد و تولید مثل بالا می رود ، احتمالاً تنش گرمایی روند شکوفایی ، گرده افشانی و رشد گیاه را مختل می کند. این نه تنها بر تولید محصول تأثیر منفی می گذارد بلکه بر ارزش غذایی آن نیز تأثیر می گذارد.

تغییرات شدید دما دامها را در برابر بیماریهای انگلی نیز آسیب پذیر می کند. زیرا انگلها و بیماریهایی که معمولاً دامها را هدف قرار می دهند شرایط گرم و مرطوب را ترجیح می دهند. که این امر باعث تکثیر آنها می شود.

در نتیجه ، دامداران به طور فزاینده ای زمان و هزینه بیشتری را برای درمان حیوانات خود با استفاده از داروهای دامپزشکی و داروهای درمانی برای جلوگیری از این تهدیدات صرف می کنند. برخی از این مواد شیمیایی احتمالاً وارد زنجیره غذایی می شوند و بر ارزش غذایی محصولات حیوانی تأثیر می گذارند.

فعالیت های انسانی ، مانند سوزاندن سوخت های فسیلی ، سطح دی اکسید کربن (CO2) ، اکسید نیتروژن ، متان و سایر گازهای گلخانه ای را در جو افزایش می دهد.

غلظت CO2 در حال افزایش

مطالعات نشان می دهد که از زمان ظهور انقلاب صنعتی ، غلظت CO2 در سطح جهان 40 درصد افزایش یافته است.

CO2 رطوبت را تنظیم می کند ، که اندازه اثر گلخانه ای را تعیین می کند. غلظت بالای CO2 در جو منجر به درجه حرارت بالا در سراسر جهان می شود.

غلظت بالای CO2 معمولاً رشد گیاه را تحریک می کند و سطح کربوهیدرات موجود در گیاه را افزایش می دهد ، که همه اینها هزینه دارد زیرا گیاه ویتامین ها ، پروتئین ها و مواد معدنی کمتری تولید می کند.

تغییرات آب و هوایی

مطالعات نشان داده است که وقتی سطح CO2 از 540 تا 960 قسمت در میلیون عبور کند ، پروتئین های گیاهی به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

در حال حاضر ، سطح CO2 در 409 قسمت در میلیون است و پیش بینی می شود تا سال 2100 به منطقه خطرناک برخورد کند.

هنگامی که غذاهایی مانند گندم ، سویا ، برنج یا سیب زمینی در چنین شرایطی پرورش می یابند ، تمایل آنها به غلظت شش تا 15 درصد پروتئین کمتر از گیاهانی است که در غلظت های کم CO2 رشد می کنند.

علاوه بر این ، انتظار می رود با افزایش سطح CO2 ، سطح عناصر حیاتی مانند روی ، مس ، ازت ، منیزیم ، کلسیم و منیزیم کاهش یابد.

طبق تحقیقی که در سال 2017 در مجله Health Environment Perspectives منتشر شد ، اگر غلظت CO2 به 500 قسمت در میلیون برسد ، بیش از 18 کشور شش تا 14 درصد پروتئین غذایی خود را تا سال 2050 از دست می دهند.
تغییرات آب و هوایی
این اتفاق زمانی می افتد که محصولاتی مانند گندم ، برنج ، سیب زمینی و جو نتوانند نیترات را جذب کنند و آن را به ترکیبات آلی ، از جمله پروتئین تبدیل کنند.

در حال حاضر ، 76 درصد از جمعیت جهان به پروتئین گیاهی متکی هستند. بالای لیست محصولات غذایی قابل توجهی مانند لوبیای سویا ، برنج ، ذرت ، گندم ، ارزن و سیب زمینی است.

این بدان معنی است که اگر منبع پروتئین و مواد مغذی حیاتی آنها تحت تأثیر قرار گیرد ، میلیاردها نفر به نوبه خود تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. و میلیون ها زن و کودک به احتمال زیاد با سوء تغذیه روبرو خواهند شد.

منبع: Olive Oil Times